Qiejt thyejnë krahët e zogjve

Agim pluskues

Plot ylber gusha e pulëbardhave.

Andje e nur bubrron në shtratin e lumnisë

Ky dekor

Agu njom me vesë kashoren e drites

Pa pra teposhtet nje hingellime e amël

N’shelgjishte

Ku hana ka shkun penelin.

Trinitia e përjetimit

Në okrën e grunajës

Shakullohet turri i hireve adh

Ku tharmet nji diell majahosh

Tej shkumezimit kundues

Ditën shoh tek shkrehet në orgjinë e shirave

Zemëratës së reve

Dufet qi sa vijnë e struken në zgavrat e horizontit

Tinguj të ngathët kambane

Zdirgjen nga lindja

Tinguj të ngathët kambane

Në buzë hetoj konturet e nji lutjeje

Dremitem në krahnorin ku hepohet melankolia

Në mish vjel frutin e mëkatit

Me këttë gulc të rand  zvarrem

Në gjuhën e hapsinës za të mufatun tundon

S’ka paqe ndër ne

Se s’ka prehje për  tërbimin ton

Vjel pasionet e spazmit

Përqafet me tansinë e gjithmonshmja

Në gallop më zhbahet cikama e ikjes

Kundërmimet e trubullta grryejnë

Turitjen  mejtuese të kësaj batërdie

Në honet e shpirtit mruj zehrin

Qi tërkuzet jargzimeve

E fshikullon epjen teme të unshme

Dhimbje që zgjohet

Rrëmoj në poret e fëminisë puthjen e nanës

E kokrron amëlcinë rrezitja brymëse

Në cergën e moshës e hojme kërcitja

E gjej tek lëpin shtatoren teme kërkëlluese.